Οι περιπέτειες του Βιλλάρ

Η πρώτη σωζόμενη ελληνική ταινία μυθοπλασίας, είναι μια μπουρλέσκ κωμωδία με πρωταγωνιστή τον Βιλλάρ, καλλιτεχνικό όνομα του Νίκου Σφακιανάκη, διάσημου κωμικού που είχε εγκατασταθεί το 1914 στη Γαλλία και είχε επηρεαστεί από τον Μαξ Λιντέρ και τον Τσάρλι Τσάπλιν. Το 1920 ο Βιλλάρ ήλθε στην Αθήνα καλεσμένος από τον παραγωγό Δήμο Βρατσάνο, με τον οποίο γύρισε την κωμωδία “Ο Βιλλάρ στα γυναικεία λουτρά του Φαλήρου”, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Ο Βιλλάρ γύρισε στη συνέχεια στο Παρίσι, αλλά επέστρεψε και πάλι στην Ελλάδα το 1924 και γύρισε μερικές ακόμα ταινίες στο στυλ του Μακ Σενέτ, οι οποίες δυστυχώς δεν διασώζονται. Το 1963 η Αγλαΐα Μητροπούλου βρήκε στο αρχείο του οπερατέρ Γιοζέφ Χεπ ένα μεγάλο μέρος του υλικού από την ταινία “Οι περιπέτειες του Βιλλάρ”, το οποίο και αποκαταστάθηκε στη μορφή που το βλέπουμε σήμερα. Χωρίς να συγκρίνεται με Αμερικανούς και Γάλλους ομολόγους του, ο Βιλλάρ ήταν, παρ’ όλ’ αυτά, ένα πηγαίο ταλέντο, που θα μπορούσε να δημιουργήσει τη δική του σχολή ελληνικού μπουρλέσκ, αν το επέτρεπαν οι ιστορικές συνθήκες της δεκαετίας του ’20, καθώς και η κατάσταση της ελληνικής κινηματογραφίας.