Ποκότ – μια φυλή της Σαβάνας

Στις σαβάνες της BΔ Κένυας ζουν οι Ποκότ, μια φυλή βοσκών-πολεμιστών. Πρόκειται για έναν ημινομαδικό λαό που ζει παραδοσιακά μακριά από τον πολιτισμό. Oι ρίζες τους χάνονται στα βάθη του χρόνου. Προέρχονται από τους Καλεντζίν, τη μεγάλη ομάδα φυλών του Νότιου Νείλου. Μεταξύ του 7ου και 5ου αιώνα π.Χ., μετανάστευσαν από τις περιοχές της κοιλάδας του Νείλου και έφτασαν σε μια περιοχή βόρεια της σημερινής Κένυας.
Η άγονη γη, τα ελάχιστα βοσκοτόπια και η μόνιμη έλλειψη νερού αναγκάζουν τους Πιπατίξ –τους ανθρώπους των αγελάδων– όπως λέγονται στη γλώσσα των Πόκοτ, να μετακινούνται συνεχώς αναζητώντας γόνιμη γη για τα κοπάδια τους. Yπάρχουν όμως κι άλλοι κίνδυνοι, όπως η συνεχής διαμάχη με τους γειτονικούς νομαδικούς λαούς. Στις μεταξύ τους, συχνά αιματηρές συγκρούσεις, στην προσπάθειά τους να αρπάξουν ο ένας τα ζώα του άλλου, χρησιμοποιούν παραδοσιακά όπλα όπως, τόξα, βέλη και λόγχες, ενώ την εμφάνισή τους κάνουν πλέον και τα αυτόματα όπλα.
Oι συνεχείς διαμάχες, η έλλειψη βοσκότοπων, οι αρρώστιες και οι συχνές επιδημίες πείνας, ανάγκασαν μια ομάδα της φυλής των Ποκότ, στις αρχές του 1900 να ανέβει στις πλαγιές των λόφων Tσερεγκάνι αναζητώντας καλύτερες συνθήκες ζωής. Eγκαταστάθηκαν τελικά σε μια περιοχή με υψόμετρο 3.000 μέτρα με πιο ήπιο κλίμα και συχνότερες βροχοπτώσεις. Εκεί άρχισαν την καλλιέργεια του εδάφους και σταμάτησαν να μετακινούνται. Η νέα ομάδα ονομάστηκε Πιπαπάξ, «άνθρωποι του καλαμποκιού». Tο περιβάλλον διαμόρφωσε έτσι, δυο διαφορετικούς τρόπους ζωής μέσα στην ίδια φυλή, με κοινή γλώσσα, κοινή καταγωγή και πολιτισμό.